Invislibledreamer - Invisible Dreamer

Exactly don't play with people feelings !!!!

This awesome wristwatch is a one-of-a-kind creation inspired by the Kennin-ji Zen Buddhist temple in Kyoto, one of Japan’s most historic landmarks dating back to 1202. In 2002, to celebrate its 800th anniversary, artist Koizumi Junsaku painted a pair of powerful dragons were painted inside the temple’s Dharma Hall. Those beautiful dragons inspired a collector to commission a multi-national Swiss-based team of four master craftsmen to create the Kennin-ji Master’s Project, one of the most ornate and exquisite watches ever made.

Every surface of the watch is covered in magnificent engraving of the temple dragons, making it both a priceless work of art as well as a functional timepiece.

Here’s how Peter Speake-Marin, English watchmaker and manager of this project, describes their awesome creation:

“This is the most extraordinary engraving project I’ve ever been involved with due to the complexity of the subject (two dragons instead of one), the incredible detail of the engravings and the fact that it isn’t just one component that’s engraved, but the designs cover practically the whole watch.”

Visit Faith is Torment and RocketNew24 to learn more about all of the painstaking work that went into this dazzling project.

[via Faith is Torment and RocketNew24]

Exhacly

At the end of the tunnel by Daniel Wolters

“Μερικοί άνθρωποι αν ήξεραν τι γράφουμε γι’ αυτούς στο Tumblr, θα μας αγαπούσαν λίγο παραπάνω…”

Ένα βράδυ καθώς η βροχή έπεφτε στο χώμα και τα αρώματα του βρεγμένου εδάφους γέμιζαν τον τόπο έτσι άρχισαν να γεμίζουν το μυαλό μου και οι αναμνήσεις. Έφτιαχνα εικόνες από τη ζωή μου αυτές ήταν ζοφερές και ζωντανές καθώς πλημύριζαν το μυαλό και την καρδία. Άρχισαν να έρχονται σαν σφαίρες όπως στο εκτελεστικό απόσπασμα  τα λάθη, οι  εγωισμοί , οι ηττοπάθειες  και ανασφάλειες μου. Έβλεπα να περάνε από μπροστά μου όσα ήθελα να κάνω και δίστασα αναλογιζόμενος τους άλλους. Είδα που κατέληξα και σκέφτηκα πως εγκατέλειψα εύκολα και παρασύρθηκα από συναισθήματα είτε ερωτικά είτε αυτά της φιλίας. Είδα πρόσωπα ψεύτικα να αποκαλύπτονται και ανακάλυψα ότι με ξεγέλασαν κα γέλασαν μαζί μου. Ποτέ δεν τους έκανα την χάρη να με δουν να κλαίε μπροστά τους πείσμωνα και μάθαινα από τα λάθη μου. Μπορεί όταν ήμουν μόνος μου να μούδιαζα να έπαιρνα μια εμβρυώδη στάση και να έκλαιγα τότε μου ερχόταν πως στη ζωή μου έχω δυο ανθρώπους που με στηρίζουν ανιδιοτελώς. Έχουν μόνο καθαρή αγάπη για μένα ΠΑΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΜΗΤΕΡΑ  λέγονται και θα είναι πάντα διπλά μου.