Invislibledreamer - Invisible Dreamer

Άνθρωπος του κάποτε.

-Σου φαίνομαι περιεργος παλικαρι μου?

- Ανάλογα τι βιβλίο διαβάζετε-

- Χαχαχα μου αρέσεις.

Ξες τα εγγόνια μου με λενε περίεργο.

Ειναι μικρά ακομα , αλλα κάθε φορά που σταματάμε και ανοίγω βιβλία γελάνε.

- Όταν μεγαλώσουν θα καταλάβουν. Ειναι η ηλικία μην τα αδικειτε.

- Δεν τα αδικώ αγορι μου.

Τα αγαπώ.

Θέλω να βλέπουν τον παππού τους οπως πρεπει.

Κάθε μεγάλος κίνδυνος άρχισε σαν κάτι που μισούν τα γερόντια και γελάνε μαζί τους οι νέοι.

Δεν θέλω να σου κάνω κήρυγμα.

Τα κινητά σας, οι τηλεοράσεις σας ,όλα εύκολα, όλα αρκετα για να μην σκέφτεστε.

Δεν θέλουν να σκέφτεστε αγορι μου.

- Δίκιο έχετε.

- Εσυ θα μου πεις, γιατί να μην θέλουν να σκέφτεστε?

- Ειλικρινά, δεν ξέρω.

- Γιατί σας θέλουν απο κάτω αγορι μου.

Θέλουν να παίζουν μουσική και εσείς να χορεύετε οπως παει ο ρυθμός τους.

Σας τα έχουν δώσει όλα.

Έτσι νομίζετε.

Και κάπου στην πορεία,

χάσατε τους εαυτούς σας.

Ειστε τα κινητά σας ,οι τηλεοράσεις σας, τα ρούχα σας.

Κάποτε ήμασταν τα βιβλία μας, οι γνώσεις μας…

Να διαβάζεις αγορι μου.

Να μαθαίνεις και να κοιτάς.

Να είσαι άνθρωπος του κάποτε.

Μάθε να εκτιμάς και όλα θα γυρίσουν σε εσένα.

- Ευχαριστώ πολύ για όλες τις συμβουλές.

Να προσέχετε.

- Και συ παλικαράκι μου , και μην ξεχνάς, εισαι ότι γνωρίζεις και ότι είχες το θάρρος να πεις πως δεν γνωρίζεις αλλα θες να μάθεις.-

Ένα βράδυ καθώς η βροχή έπεφτε στο χώμα και τα αρώματα του βρεγμένου εδάφους γέμιζαν τον τόπο έτσι άρχισαν να γεμίζουν το μυαλό μου και οι αναμνήσεις. Έφτιαχνα εικόνες από τη ζωή μου αυτές ήταν ζοφερές και ζωντανές καθώς πλημύριζαν το μυαλό και την καρδία. Άρχισαν να έρχονται σαν σφαίρες όπως στο εκτελεστικό απόσπασμα  τα λάθη, οι  εγωισμοί , οι ηττοπάθειες  και ανασφάλειες μου. Έβλεπα να περάνε από μπροστά μου όσα ήθελα να κάνω και δίστασα αναλογιζόμενος τους άλλους. Είδα που κατέληξα και σκέφτηκα πως εγκατέλειψα εύκολα και παρασύρθηκα από συναισθήματα είτε ερωτικά είτε αυτά της φιλίας. Είδα πρόσωπα ψεύτικα να αποκαλύπτονται και ανακάλυψα ότι με ξεγέλασαν κα γέλασαν μαζί μου. Ποτέ δεν τους έκανα την χάρη να με δουν να κλαίε μπροστά τους πείσμωνα και μάθαινα από τα λάθη μου. Μπορεί όταν ήμουν μόνος μου να μούδιαζα να έπαιρνα μια εμβρυώδη στάση και να έκλαιγα τότε μου ερχόταν πως στη ζωή μου έχω δυο ανθρώπους που με στηρίζουν ανιδιοτελώς. Έχουν μόνο καθαρή αγάπη για μένα ΠΑΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΜΗΤΕΡΑ  λέγονται και θα είναι πάντα διπλά μου.

This is lonely soul which leave for a better place.

Learn to relax. Your body is precious, as it houses your mind and spirit. Inner peace begins with a relaxed body. - Norman Vincent Peale

Grew up with those. Awesome childhood

3648 miles away,

and yet you

are all I crave

to have

as close as

a heartbeat

a caress

a kiss

in areas

that scream

my name.