Your gateway to endless inspiration
Acı çeken bir ruhtu benimki,
Kanlı bir bıçaktı elindeki.
Ruhumu delik deşik edendin sen,
Ben ise sana aşık olan bir zavallı,
Seni her zerrenle her halinle sevdim.
Elin daha çok kanladı, kinin aktı bana.
Bu bir savaş mıydı yoksa?
Dikenli çalılıklarda yürümek gibi,
Sana aşık olmak.
Zehrini her yerime bulaştırdın.
Bırakamıyorum seni, yapamıyorum bunu.
Elim kolum bağlı.
Senden kurtulmak için en sonunda yaktım.
İçimdeki her şeyi,
Önce fotoğrafları ardından bana aldığın o gitarı,
Sonrası kolaydı.
Kül olana kadar izledim içimdeki ateşi.
Ardından bana gülümseyen bir fotoğrafın kaldı.
Her şey bu kadardı...
Seni hissedemiyorum.
Bu aralar ruhumda,
Nerdesin kim bilir,
Kimlerin gözlerine bakıyorsun?
Artık sadece düşleyebiliyorum seni,
Ancak sen ona da izin vermiyorsun.
Ey sevgilim nerdesin,
Nereye saklandın?
Kaf dağına mı çıktın yoksa,
Gizli yerimize ?
Ama biliyorsun sözümüzü,
Ölmeden gitmek yoktu.
Yoksa öldün mü gerçekten?
Söylüyorlar ama inanmıyordum
'Ama ben görüyorum.' diyordum.
Artık yoksun sevgilim.
Sadece kokun kaldı bana.
Lavanta gibi kokardın.
Seni bulmak için,
Hiç çıkmıyorum bahçeden,
Ama yoksun sevgilim.
Bekle beni,
Kafa dağının ardında olacağım.
Merak etme erken gelirim yanına.
Sensiz dünya çoktan soldu sevgilim.
Gel zaman git zaman bir diyar varmış. Bu diyar, kocaman bir tepenin üstündeymiş. Orada çocuklar neşeyle oynar, aileler birbirini hep desteklermiş.
Bir gün bu diyarda bir fırtına kopmuş ve herkes bir yere dağılmış. Kimse kimseyi göremez olmuş. Herkes, sadece bu fırtınanın içinde kendini görür hale gelmiş. Sonra fırtına bitmiş. Ama herkes çok sinirli bir ruh hâline bürünmüş, birbirlerini hor görmeye başlamışlar. Herkes, sadece kendisinin her şeyde en güzeli, en çok isteneni olmasını ister olmuş.
Ama bizim uykucu oğlan o gün okula gitmemiş, evinde uyuya kalmış. O hâlâ aynıymış. Herkesle iyi geçinen bir çocukmuş. Ama etrafında bir şeylerin ters gittiğinin farkına varması zor olmamış. Hocasından geç kaldığı için azar işitmiş ve bütün arkadaşları ona gülmüş. Uykucu oğlan da bundan bir şeylerin değiştiğini anlamış ama neden böyle olduklarını bir türlü çözememiş.
Ardından eve gittiğinde annesiyle babasının ilk kez kavga ettiğini görmüş. Buna da anlam veremeden, yüreği burkularak odasına gitmiş ve ağlamaya başlamış. Neler olduğuna anlam veremediği için ağlıyormuş. İçinden, "Yarın olan biteni anlayıp insanlara yardım edeceğim," diye geçirmiş.
Uykucu oğlan ertesi gün evdekilere, bakkala, manava, okulda herkese bakmış ve onlardaki değişikliği görmüş. Gözleri artık sadece kendi varlıklarını görür olmuş. Diğerlerinin farkında olsalar da onları göremedikleri için duygularını önemsemez hâle gelmişler.
Uykucu oğlan bir oraya bir buraya gidip düşünmüş durmuş. En sonunda aklına bir fikir gelmiş. İçinden, "Bir insanın gözleri başkasını görmese de yüreği böyle olamaz. İnsanın yüreğindeki iyiliği gözleri ondan alamaz," diye geçirmiş.
Bunun üzerine eline bir ayna alarak kavga eden anne ve babasının yüreğine bu aynayı tutmuş. Anne ve babası bir anda ne yaptıklarına anlam veremez şekilde birbirlerinden özür dilemeye başlamışlar. Uykucu oğlan olup biteni onlara bir bir anlatmış ve anne ile baba da oğullarına yardım etmişler.
Her yüreğiyle görmeye tekrar başlayan herkes, eline aynayı alıp birbirlerinin gözlerini açmaya başlamış. En sonunda herkesin gözü açılmış. Uykucu oğlan, ailesi ve diyar yine eski mutlu ve huzurlu günlerine dönüp mutlu bir şekilde yaşamaya devam etmişler.
Yağmur yağdı içime ,
Bir barut misali patladı
Darmaduman oldu içim bir anda
Tuhaf bir koku sardı
Yağmurlu bir havada içilen
Sigara dumanı gibi
Aklım, başım çorap söküğü
Anlamsız ve karmaşık
Sorguladım hep seni
O gülüşündeki nefesi
Hayata tutunduğun fikirleri
Islandı saçların düşlerimde
Bir tutam kokun kaldı yüreğimde
İçim hep hüzün dolu
Niçin, neden, niye?
Bırakıp gittin beni
O günden beri
Elimde bir gitar, kalbimde bir sökük
Dolaşıp durdum sokaklarda
Bir bir arkasını döndü, baktı herkes
“Bu kaçık kim?” diye
Dedim onlara: “Bir sevda delisi,
Yüreği isli ve çamurlu birisi.”
Umarım kırmadım sizi.
Elimde bir viski şişesi
Ayırmadım, sen gittiğinden beri benimle
Niçin, neden, niye?
Bırakıp gittin beni
Yüreğim seninle cıvıl cıvıldı
Sen gittin ve çamur her yer
Niçin, neden, niye?
Bırakıp gittin beni
Niçin, neden, niye?
Nefes almak zorlaşıyor sanki.
Kalbinin atıp atmadığını umursamadığın anda,
Yok oluyor içindeki yeşillikler.
Umutların tek tek sönüyor.
Kara günler seni bekliyor.
Görünmez olmaya ant içtiğinde,
Sevilmediğin de yaşamayı umut ettiğinde,
Ruhun karanlığa gömülüyor sanki.
İşte o an,
Kara günler seni bekliyor .
A minute by minute summary of my thoughts during bio class.
Countdown begin.
This ain’t gonna be fun.
Only two min in.
She’s late.
How am I already bored?
That guy’s late.
Cal/Boba handcuffed together, working as allies?
Melidaan joins Mandalorian Empire?
I’m bored.
Clones’ first time hearing music
Clones eating real food for the first time?
Clones tour temple? (Where they hear music/eat real food for first time?)
I was right. This isn’t fun.
Soulmate AU for Charles/Erik?
Erik’s POV for first meeting?
Immediate aftermath of said first meeting?
Erik and Raven visit after Cuba?
They meet babies Kurt, Warren, Jean, maybe Scott.
They miss the sign, don’t realize it’s a school?
‘Did Charles have kids?’ moment, especially after realizing Jean’s a telepath?
Jean recognizes them from memories? All recognize them from photos and/or stories?
All the guilt when Erik sees Charles.
Cells. The powerhouse of, mitochondria is.
Phospholipid. Now there’s a word to make people flip a Scrabble board with.
Nigh impossible, you’d need lipid down first, then add phospho-, but a girl can dream.
Kurt and Warren would be adorable as childhood friends
That guy’s playing Wordle.
That guy is really, really, really bad at Wordle.
People realizing how insanely dangerous Charles is?
Erik realizing how lucky humanity is for Charles’ morality? and being very attracted to that?
Quiz on Friday, 45-50 questions, 50 points. Study slides.
Erik getting attacked by another telepath, Charles going territorial, has other telepath screaming/crying on floor, living worst nightmares, clutching head and begging for it to end, while Charles is gently comforting/fussing over Erik?
That girl is texting.
Is that guy watching Gravity Falls? Great taste.
Aw, why’d you turn the screen that way? Now I can’t see it.
Quinlan switching out Fox’s caf with decaf, letting him fall asleep, tucking him into bed?
While Fox’s asleep, using Shadow Training (TM) to do paper work? (Forgery/Ability to have multiple styli (plural of stylus) filling out multiple data pads simultaneously? (Force use?)
Quinlan leaving five min before Fox wakes up. Fox finding his paper pretty much done, crying because he’s still out of it and doesn’t want to wake up?
Quinlan making this a habit when he’s on Coruscant? Stone finding out, not telling? Fox scared if he talks about it, it’ll go away? Unable to believe it’s real?
That girl’s doing a crossword. Badly.
The answer is Lobelia. “She stole Bilbo’s spoons” is Lobelia Sackville-Baggins.
Where in Middle-Earth did she get Tauriel from? Even if she hadn’t been added solely for the purpose of paying less in royalties to Tolkien’s family, even if she had existed in the book, when in the name of all that is precious and beautiful, would she have stolen Bilbo’s spoons?
I might kill myself. This is why I shouldn’t have sat in the back row.
Only 6 min left. Heh. +60, Execute Order. I know I’m not funny.
So close, yet so far. So unbearably bored.
Is this what stream-of-consciousness notebooks look like?
I have a very odd stream of consciousness.
We get to leave early? Hallelujah!!
Goodbye!