3391km - Blog Posts

Yazıyorum boşluğa

Sesim yankılanır sonsuzluğa

Hapsederim kendimi yalnızlığa

Soluk renkler bedenimde gezinirken

Ben olduğum yerde kalakaldım.

Herkes kendisi için mücadele ederken

Ben ne yapacağımı şaşırdım!

Haykırıyorum beni duymayacaklarını bile bile

Hiç adım atmamış gibi hissediyorum

İnsanlar kendini geliştirmek için çabalarken

Ben hala başladığım yerde bağdaş kurmuşum.

Neyi beklediğimi ne yapacağımı bilmiyorum.

Bildiğim tek bir şey var ki

Beni benden başkası kurtaramaz...

-gece

“...Sanki biz yaratılırken onun ruhunun sadece yarısı bedenine sığmış, kalan ruhunu benim bedenime sığdırmışlar gibi... Sanki aynı ruhu ikiye bölüp bize paylaştırmışlar gibi hissediyorum.”

"Güzel seveni görmek için, güzel bakmayı bilmek gerekirdi. Ancak beni sevmeni beklemekte, kör birinden görmesini istemekti..."

''Sen bana bir insanın da bir başka insanın evi olabileceğini gösterdin,senin yanındayken evimi hiç özlemedim.''

"Ben sana hiç sarılmadım. Kokunu içime çekmeden, ellerini tutmadan seviyordum seni… Öyle uzaktan uzağa… "

3391 Kilometre-Beyza Alkoç

"...

Oralar sizli, şuralar sizli

Buralar sessiz, çünkü sizsiz.

..."

"Kendimi öldürecek cesaretim yoktu. Ben de sendeki beni öldüreyim dedim ama kendimi öldürseydim daha kolay olurmuş."

3391 Kilometre-Beyza Alkoç

"Kimse senin yanından geçmenin ne kadar değerli olduğunu anlamayacak."

3391 Kilometre-Beyza Alkoç

"Ama sen de biliyorsun ki her yağmur sonrası güneş açar. Ve yine bilmelisin ki, yağmur yağmadan çiçek açmaz..."

3391 Kilometre-Beyza Alkoç

"Aslında bakarsanız... Burası bizim boğulacağımızı adımız gibi bildiğimiz bir nehir ve biz yüzmeye devam ediyoruz..."

3391 Kilometre-Beyza Alkoç