Your gateway to endless inspiration
Eskiden karanlıktan korkarken şu an ona sarılıyorum sanki. Büyüdükçe bende karanlık olup geceye karışıyorum. Belkide o yüzden karanlık artık beni korkutmuyor. Çünkü artık ben karanlığım....
canım o kadar acıdı ki artık her şeye gülerek tepki veriyorum. insanlar bu kız delirmiş diyorlar. bilmiyorlar ki kaç gece uykusuz kaldığımı, takıntılarımın esiri olduğumu, kafamdaki sesleri susturmak için neler çektiğimi bilmiyorlar. asla bilemeyecekler. O yüzden deliyim, bir problem mi var?