Your gateway to endless inspiration
Short Poetry - Blog Posts
Maar
Ze zei nee.
Ze geloofde niet in magie
Zei ze
Dat zo'n dingen enkel in
Sprookjes
Gebeuren.
We maakten
Zonder haar
Geen schijn van kans
Ten ondergaan
Klinkt zo heroïsch
Dit was inderdaad geen
Sprookje
In sprookjes
Wordt er niet
Verloren.
Haar achterhoofd zat te vol
Het achtervolgde haar
Het kwam altijd te laat
Achteraanhuppelend
Een kleine vertraging op het
Instinctief gedrag
Ze was niet dom
Hield niet van risico's
Die milliseconde vertraging
Was haar te veel
Ze zag het niet
Voorrang van rechts
En nu is haar achterhoofd weg
Ik wil mijn besmette bloed leegbloeden
Mijn depressieve tranen uitwenen
Mijn slechte conditie wegzweten
Mijn onzuivere gedachten uitroepen
Tot ik
Niet vanbinnen stik
Maar
Vanbuiten verdrink
The Sun
AAAAAAAA I LOVED THIS DRAWING AAAAAAAA
If you can reblog, I’d be really grateful 🫶🏽🫶🏽
Kenyan, my beloved, slaying again. It’s a bit confusing cuz I didn’t want to draw the details, but in the left are Martra’s citizens.
Maivtre is their goddess and queen, and despite Kenyan’s actions, they still believe in Maivtre and Odabrani. She is that magnetic force, pulling they all around her orbit and shining more than everyone. That’s just who she is: a star, The Sun.
But what happens to those who want to be close of her?
And when the Moon covers her shine?
Ghosting
I ghost people a lot. It’s too tiring to answer everyone and deal with people and do things for them. But I'd like to have someone who's there for me, you know? But it’s not fair to do that to someone. Nobody deserves to be treated like that.
So I keep my distance, for their well-being and mine as well. At least, this is the excuse I use in my head.
And I forgot to draw my glasses 🤓
Irish Spring
a raspy laugh, sharp as cheap soap a mind's movie on a honey-smacked whorl