Just To Be Sure - Blog Posts

Glow up of the century right here ⬇️

I decided to change some stuff from their first design, like changing their skin tone(MC was pale as hell before) and making their hair naturally curly instead of straight.

Small (?) mention of death below

MC is a character of mine I haven't thought about very much recently but they have such a cool story that could very much be explored.

For those not aware, MC is long dead in this drawing, having died in a post apocalyptic scenario and they looked ROUGH at their time of death.

The only reason they look somewhat cute here is because you can still change your appearance to a degree in the afterlife even if you keep any scars.

MC also uses any pronouns without a preference but that is not really connected to any gender, just a personal preference, so I only included the Ace flag :)

OC fun fact: MC actually had/still has an older brother named Robin who is still alive and is about 9 years older than them, so in his mid twenties. Robin is their adoptive brother.

OC not-so-fun fact: MC never really learned to read in any language. This was a problem in life and has continued on into their afterlife, but an effort is being made to try and teach them.

If enough people are interested (and probably even if you aren't) I'll post some more lore about them and such.

Have a good day/evening/night or whatever it is for you 💛🧡💛🧡 and happy pride!!

Jedną z moich ulubionych rzeczy, kiedy chodzi o 11 Supernowych, to to, że nie wszyscy chcą zostać Królem Piratów i zdobyć One Piece. W przeciwieństwie do tego co mieszkańcy tego świata myślą, piraci mają różnorodne powody, żeby wypłynąć na morze. (Przy okazji, to sprawia też, że czytanie starych FF gdzie każdy z nich chciał zdobyć One Piece jest naprawdę zabawna)

Law został piratem, żeby zemścić się na Dolflamingo. (I dlatego, że nie miał za bardzo wyboru i nienawidził marynarki/rządu) A później chce się dowiedzieć o co chodzi z inicjałem D. (co, przy okazji tworzy piękne trio między nim, Robin, która chce poznać prawdziwą historię świata i Luffy'm którego celem jest sam One Piece)

Bege chciał zabić głowę jakiegoś imperium i patrzeć jak wszyscy podwładni się biją o władzę... co było dokładnie tym, co robił na lądzie, jako szef mafii.

Drake był dosłownie wysłany jako szpieg.

Bonny z kolei... nie mamy pojęcia, o co jej chodzi, ale Reverie silnie sugeruje, że jej głównym celem jest... jakąkolwiek relację ma z Kumą.

Co więcej, jedyną osobą, która potwierdziła, że chce/chciała tytuł Króla Piratów jest Kid.

To dla mnie jest bardzo ekscytujące i pokazuje, w pewnym stopniu, koncept bycia piratem jako kompletnej wolności. Jesteś wolny wybrać co będzie twoim celem, możesz robić cokolwiek. Nie tylko to, co wszyscy naokoło, tylko to co ty chcesz.

Coś co bardzo mi przeszkadza w ATLA, zwłaszcza w sezonie pierwszym (i coś czego chyba nikt w fandomie nie wytknął): Katara i Sokka są w 1/4 NWT, przez ich babcię. Ich babcię, która nie dość, że zachowała swój zaręczynowy naszyjnik, to jeszcze przekazała go dalej w rodzinie. Ich babcię, która przez dwa lata była jedyną dorosłą w ich rodzinie. Ich babcię, która najpewniej pomagała się nimi zajmować od dziecka. Ich babcię, która wiedziała, że Katara jest magiem wody, i że jedynym miejscem gdzie będzie mogła się uczyć jest Północne Plemie wody.

Dlaczego, do ch*lery zarówno Katara, jak i Sokka nie mieli bladego pojęcia o tamtejszej kulturze?! Kanna najwidoczniej nie chciała zapomnieć swojego domu - skoro nie tylko zachowała zaręczynowy naszyjnik, który mógłby być w pewnym sensie symbolem jej uwiązania, ale na dodatek przekazywała go dalej w rodzinie - a wiedza o tym, że tak, Katara, na Północy żyją seksiści więc przygotuj się na to, że mogą cię tam nie uczyć, mogłaby pomóc. I to nie tak, że opowiadanie o seksistowskich tradycjach NWT mogłoby jakkolwiek pogorszyć sytuację, skoro Sokka i tak był w tym dość dobry, żeby wkurzyć Katarę aż ta dosłownie nie przywróciła do życia Avatara. Katara dosłownie nie miała pojęcia co JEJ naszyjnik, który codziennie przez ostatnie 6+ lat nosiła, który był pamiątką po jej mamie, który był dla niej najważniejszy, znaczy.

I jak tu się dziwić, że mixed families były pokazane tak a nie inaczej post-kanon

Wolverine is an interesting name for Logan.

While he is somewhat feral and hairy, yes, that’s not enough to go off of when Scott and the Professor stumble on him in those woods. Another trait of a wolverine is that they are easily domesticable. Easily tamed, in a way. Xavier took one look at Logan, who was broken and scared, invaded his mind to shape it how he saw fit, and named him after one of the most tamable wild species. And even still in the X-Men, he is shamed for his animalistic instincts. He is expected to be tame and civilized, is expected to be domesticated like many wild animals people bring into their homes. And when he acts on these less desirable instincts, he is cast out, in a way. When he lashes out, whether in some sort of courtship- much like a wolverine- or because of overstimulation, he is scorned and tosses aside until he is ‘presentable’ or docile. He is fundamentally deprived of the pack activities from the very animal he is named after, and is just expected to be okay. He is expected to discard these instincts, and yet he is named after the very thing these instincts resemble. He is used as a work animal, sent into dangerous situations like a canary in a cave, only to be retrieved and saved if someone may be fond of him- like someone may be fond of a pet. Logan is presented as an animal, and is yet expected to act like a man.

Anyways, Scott/Storm/Wade is the white lady who takes one look at a traumatized fight dog, goes ‘oh, buppy’, and has that thing spoiled in a week.